Miri arazi, Osmanlı Arazi Sistemi içinde devletin mülkiyetinde olan arazilerdir. Bu arazilerin kullanım hakkı, belirli şartlar altında kişilere verilirdi. Miri araziler, devletin temel gelir kaynaklarından biriydi ve toplumun tarımsal üretimini düzenlemekte önemli bir rol oynardı. Bu arazilerin tasarrufu ve işletilmesi belirli kurallara tabiydi ve bu kurallar devlet tarafından belirlenirdi.
Miri arazinin temel özellikleri şunlardır:
Miri araziler, Osmanlı Devleti'nin ekonomik ve sosyal yapısında merkezi bir öneme sahipti. Bu sistem, devletin gelirlerini artırmasının yanı sıra, kırsal bölgelerde istikrarın sağlanmasına da yardımcı olmuştur. Tımar Sistemi, miri arazinin önemli bir parçasını oluşturuyordu ve askeri hizmet karşılığında kişilere toprak verilmesini içeriyordu.